Aanleiding: Een werkgever laat voor zijn in Nederland woonachtige leden van de Raad van Bestuur (hierna: boardleden) de Nederlandse aangifte inkomstenbelasting verzorgen door een belastingadvieskantoor. De boardleden verrichten werkzaamheden in Nederland en in Duitsland. Tussen de adviseur van de werkgever en de inspecteur ontstaat een geschil over de onderbouwing van het materieel werkgeverschap in en de allocatie van de beloningen van de boardleden aan Duitsland (met terugwerkende kracht). Als gevolg van dit geschil houdt de werkgever over 100% van het loon van de boardleden loonheffingen in. De boardleden tekenen bezwaar aan tegen hun Nederlandse aanslag inkomstenbelasting, omdat Duitsland het heffingsrecht zou hebben over een deel van hun loon. De werkgever neemt de belastingadvieskosten van deze bezwaarprocedures voor zijn rekening.

Vragen:

1. Vormt de inhuur van een belastingadvieskantoor door de werkgever voor het geven van adviezen in een bezwaarprocedure in de inkomstenbelasting (belast) loon voor de boardleden?

2. Zo ja, kwalificeren de belastingadvieskosten, die samenhangen met de bezwaarprocedure, als extraterritoriale kosten (hierna: ET- kosten)?

Antwoorden:

1. Ja, aan de voorwaarden van loon wordt voldaan.

2. Nee, de belastingadvieskosten voor een bezwaarprocedure in de inkomstenbelasting zijn niet aan te merken als ET-kosten.

Lees het kennisgroepstandpunt.

Aanleiding: X is horecaondernemer en houdt 100% van de aandelen in X BV. X is eigenaar van pand A. Het pand wordt verhuurd aan X BV. X is ook eigenaar van pand C dat eveneens wordt verhuurd aan X BV.

Y (drankenproducent) is eigenaar van pand B.

Na een taxatie van de panden A en B door een werknemer van Y, komen X en Y overeen dat de panden A en B worden geruild. Drankenproducent Y koopt pand A van X en verkoopt pand B aan X.

Na de pandenruil worden nieuwe huurcontracten gesloten voor pand A, pand B en pand C. Y gaat pand A verhuren aan X BV, inclusief clausule verplichte afname van de dranken van Y en boeteclausule. X gaat pand B en pand C verhuren aan Y. Y verhuurt door aan X BV, onder toevoeging van clausule verplichte afname van dranken van Y en boeteclausule.

Schematisch gezien ziet de verhuur er na de pandenruil als volgt uit:

De huurcontracten tussen X en Y en tussen Y en X BV zijn bijna volledig gelijkluidend. Kort samengevat zijn de verschillen tussen de huurcontracten X-Y en Y-X BV:

Huurcontract X-Y:
- X zal de huurovereenkomst niet opzeggen op grond van (persoonlijk) dringend eigen gebruik noch op grond van belangenafweging in wettelijke zin. Deze bepaling is niet opgenomen in huurcontract Y-X BV.
- X geeft Y de mogelijkheid tot onderverhuur.
- Er is geen bepaling opgenomen omtrent de berekening van rente bij eventueel achterstallige betalingen van de huur.

Huurcontract Y-X BV:
- Y rekent 1% rente indien X BV achterstallig is met het betalen van huurpenningen. Er is een artikel opgenomen waarbij Y, X BV verplicht enkel (merken van) Y te schenken en verkopen.

Met betrekking tot onderhoud en instandhouding zijn de huurovereenkomsten zo ingestoken dat de kosten ten laste komen van de oorspronkelijke verhuurder (X) dan wel de uiteindelijke huurder (X BV).

Vraag: Is bij X ten aanzien van de panden B en C de terbeschikkingstellingsregeling van artikel 3.92, eerste lid, onderdeel a, van de Wet inkomstenbelasting 2001 (hierna: Wet IB 2001) van toepassing?

Antwoord: Ja. Er is sprake van een terbeschikkingstelling (hierna: tbs) in de zin van artikel 3.92, eerste lid, onderdeel a, Wet IB 2001.

Lees het kennisgroepstandpunt.