|
Deze week één nieuw kennisgroepstandpunt, maar deze is het wel waard om gelezen te worden, al is het maar om weer eens goed na te denken over de relatie tussen de belastingplichtige, de adviseur en de Belastingdienst.
Het standpunt betreft de bevoegdheid en de grens van die bevoegdheid om informatie in te winnen in het kader van een 'zuivere boetevraag'(#1). Een leuke beschouwing over wat nu eigenlijk de juridische basis is voor het opvragen van informatie in het kader van het opleggen van een boete. Onder andere, omvat 'belastingheffing' ook beboeting (47 Algemene wet inzake rijksbelastingen ("AWR"), 53 AWR)? Omvat 'rijksbelastingen' ook beboeting (1 lid 3 AWR)?
Hoe dan ook, de Belastingdienst is van mening dat ze ook informatie kunnen opvragen in het kader van een 'zuivere boetevraag', of dat nu op basis van de AWR is of Titel 5.2 van de Algemene wet bestuursrecht. Uiteraard wel begrensd door het nemo teneturbeginsel. Kernarrest is Saunders (ECLI:NL:XX:1996:ZB6862, r.o. 69):
"The right not to incriminate oneself is primarily concerned, however, with respecting the will of an accused person to remain silent. (...) it does not extend to the use in criminal proceedings of material which may be obtained from the accused through the use of compulsory powers but which has an existence independent of the will of the suspect..."
Dank voor het lezen! |