Aanleiding:

Belastingplichtige bezit bitcoins. Door het ontstaan van forks in de blockchain van de bitcoin heeft belastingplichtige gratis verschillende nieuwe ander soort cryptomunten gekregen waarvan de waarde op de peildatum voor box 3 in de inkomstenbelasting enkele tonnen in euro’s vertegenwoordigt. De waarde van cryptomunten (zoals de bitcoin) behoort op grond van artikel 5.3, tweede lid, van de Wetinkomstenbelasting 2001 (hierna: Wet IB 2001) tot het bezit in box 3, tenzij sprake is van het uitzonderlijke geval datsprake is van een werkzaamheid of een onderneming. Belastingplichtige stelt dat de nieuwe cryptomunten verkregen uit de fork (hierna: ontstane cryptomunten) niet tot zijnbezit in box 3 behoren. Daarbij neemt belastingplichtige in aanmerking dat hij niet voornemens is de ontstane cryptomunten ooit te claimen omdat hij dan mogelijk zijn bitcoins (hierna: de originele cryptomunten) verliest. Ondanks dat, blijven deze ontstane cryptomunten gekoppeld aan de private key van belastingplichtige en kan hij in de toekomst de ontstane cryptomunten alsnog claimen.

Vragen: 

1. Zijn cryptomunten die zijn ontstaan uit een fork (de ontstane cryptomunten) een bezitting in box 3?

2. Zo ja, is dit ook het geval als de belastingplichtige de ontstane cryptomunten niet claimt?

Bij de beantwoording van de vragen wordt ervan uitgegaan dat het bezitten/verhandelen van de cryptomunten eenbelegging vormt en dat geen sprake is van een onderneming of een werkzaamheid.

Antwoorden: 

1. Ja, de ontstane cryptomunten betreffen nieuwe cryptomunten op de blockchain die zijn gekoppeld aan de private keyvan de belastingplichtige. Dit is een bezitting voor box 3.

2. Ja. De bezitting in box 3 is de ontstane cryptomunt op de blockchain die is gekoppeld aan de private key. Hier doet nietaan af dat de eigenaar de ontstane cryptomunten niet wenst te claimen en daarmee de ontstane cryptomunten (nog)niet gebruikt. Met de private key kan de eigenaar de ontstane cryptomunten later alsnog claimen.

Lees het kennisgroepstandpunt.

Aanleiding: Man en vrouw hebben samen 3 kinderen die jonger zijn dan 27 jaar. Deze kinderen volgen diëten die voldoen aan de voorwaarden voor aftrek van uitgaven voor specifieke zorgkosten. De man en vrouw zijn gescheiden en dragen beiden zorg voor de kinderen door middel van co-ouderschap. Dit houdt in dat ouders na hun scheiding apart wonen en om en om een huishouden voeren met de kinderen. De man en vrouw hebben tijdens hun huwelijk altijd forfaitaire bedragen - volgens de dieetkostentabel van artikel 37 van de Uitvoeringsregeling inkomstenbelasting 2001 (hierna: URIB 2001) - als uitgaven voor specifieke zorgkosten opgevoerd in hun aangiften inkomstenbelasting. Na de echtscheiding voeren ze door middel van co-ouderschap beiden een huishouding met de kinderen en doen ze beiden uitgaven met betrekking tot de dieetkosten.

Vraag: Hebben co-ouders beiden recht op aftrek van een forfaitair bedrag als uitgaven voor specifieke zorgkosten voor de meerkosten die zij maken in verband met diëten van hun kinderen?

Antwoord: Ja, beide ouders hebben recht op aftrek van uitgaven voor specifieke zorgkosten wegens de extra uitgaven voor diëten. Het forfaitaire bedrag uit de dieetkostentabel van artikel 37 URIB 2001 dient echter te worden verdeeld tussen beide ouders. Hierbij kan worden uitgegaan van de overeengekomen zorgverdeling.

Lees het kennisgroepstandpunt.